- umierać
- 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane – odpowiadał. – Zresztą od deszczu nikt nie umarł. Od mrozu to co innego. A do zimy daleko. J. Krzysztoń, Wielbłąd.2. pot. Umarł w butach «o sytuacji beznadziejnej, bez wyjścia; nie ma wyjścia, przepadło»: Z piskiem opon, na sygnale, karetka wyjechała ze stacji. – No to umarł w butach – stwierdził Adam. – Innej karetki z lekarzem oczywiście nie masz? – spytał Michała. A. Strączek, Wyznanie.3. Umierać z ciekawości «być bardzo ciekawym»: Proszę pana – wyrwała się Jola – proszę nam powiedzieć, co pan znalazł w tej blaszanej tulei, bo my umieramy z ciekawości. Kapitan spojrzał na nią uważnie, a potem wyszeptał tajemniczo: – Skarby. A. Bahdaj, Wakacje.4. Umierać z głodu «odczuwać dotkliwy głód»: Rób, co chcesz, ja idę do domu, bo umieram z głodu... K. Dunin, Tabu.5. Umrzeć swoją, własną śmiercią «umrzeć śmiercią naturalną»: Ani jeden z członków Biura Politycznego ze składu w 1950 roku nie umarł własną śmiercią. W. Górnicki, Szerpa.Coś umarło śmiercią naturalną zob. śmierć 3.Umierać ze strachu zob. robić 12.Umrzeć dla świata zob. świat 35.Umrzeć pod nożem zob. nóż 8.Żyć nie umierać zob. żyć 8.
Słownik frazeologiczny . 2013.